«سندروم باینری» یا «فرصت‌ها را نباید از دست داد»
این پست رو در ساعت بیست‌وسه‌وپنجاه‌ونه دقیقه‌ی روز جمعه بیست‌وسوم شهریور، در حالی می‌نویسم که قبلش مشغول دیباگ کردن نمایش پست‌های مرتبط وبلاگ بودم که یهو این موضوع به ذهنم اومد. باید می‌نوشتمش، چون همین الانشم کلی عنوانِ کلی تو گوشیم هست که به ذهنم می‌رسیده، اما چون هنوز وبلاگ نداشتم نمی‌نوشتم و الان هم هیچ ایده‌ای ندارم که منظورم از اون عنوان‌های کلی چی بوده!
چندماهیه که سندروم باینری دارم. یعنی به صورت وسواسی ترجیح میدم از اعدادی استفاده کنم که در مبنای دو باشند. اعداد مبنای دو یعنی یک، دو، چهار، هشت، شونزده و به همین ترتیب. مثلا در طراحی همین وبلاگ برای اندازه‌های المان‌های مختلف سعی کردم از اعداد مبنای دو استفاده کنم! تا جایی که می‌شده البته! یا اگر دقت کنید برای هر سری از عکس‌نوشته‌ها، چهارتا عکس درست می‌کنم. یا این ستون کناری وبلاگ مثلا؛ “هشت” پست آخر وبلاگ و “چهار” پست آخر اینستاگرام!
درحال پیدا کردن مشکل نمایش ندادن پست‌های مرتبط بودم که باز یهو یاد این قضیه افتادم. با خودم گفتم این رو میشه بعضی جاها رعایت کرد، ولی بعضی جاها نه. مثلا زندگی زناشویی رو در نظر بگیرین، خب دو به توان صفر میشه یک، همسر آدمم یکیه.(البته این قضیه در عمل واسه ما ساده‌دلا و وبلاگمون صدق میکنه و بیرون از همین دامنه‌ی بالا سمت چپ مرورگر وجود خارجی نداره. چی؟ مروگرت فارسیه؟ خب نباید باشه برادر/خواهر من). بعد گفتم خب دو به توان یک میشه دو. زن و شوهر هم دوتا هستن. حالا مشکل از اینجا شروع میشه! شما باید تعداد افراد خانواده‌ات عددی باشه در مبنای دو. مثلا نمی‌تونی چهارتا تا بچه داشته باشی، چون با خودتون می‌شین شش‌تا! توی این‌جور موارد یا باید به دوتا اکتفا کنید و ببندین بره(پرونده رو منظورمه) یا واسه درمان این سندروم دنبال یک متخصص بگردین.
یعنی می‌خوام بگم خیلی باید مراقب باشی! یعنی دیر بجنبی ۳۲ات میشه ۶۴، ۵۱۲ات ۱۰۲۴!
دیر بجنبی اون دو به توان صفر مساوی یکی که قرار بوده با تو بشه دو به توان یک، یه دو به توان صفر دیگه گیر آورده و با همدیگه دارن دنبال یه دو به توان شش متری می‌گردن که برن سر خونه زندگی‌شون!
یکم دندون رو جیگر بذاری اون دو به توان صفر یا یک درآمدت میشه دو به توان سه، بعد می‌تونی دو به توان هرچی خواستی راحت‌تر زندگی کنی!(توان‌دوهای این قسمت از متن به علت نوسانات بازار ارز{نوسان که چه عرض کنم، نمودار خطی در حال رشد} درحال به‌روز رسانی می‌باشند).
این پست در ساعت ۰۰:۳۷ شنبه ۲۴ شهریور به پایان رسید.
رضای عزیز
سلام
آقا من فکر می‌کردم خودم از این سندروم ها دارم، اصلاً بهت نمی‌اومد، اینقدر حالت بد باشه، من در همین حد که زوج باشه، برام کافیه، والا به خدا. البته گاهی خود درمانی هم می‌کنم. یه مطلب می‌نویسم با تعداد کلمات فرد و تا پشیمون نشدم، پست می‌کنم بره. امتحان کن، جواب می ده، هر چند اولش عذاب آوره ولی شما انجام بده، والا.
سلام حسین‌جان.
😂 دیگه مشکلیه که گریبان گیرمونه😁. ولی خب ما همه جا گفتیم زدیم، شما هم بگو زده، خوبیت نداره. واردی که؟😁
اگه عیب رومون نمی‌ذاری؛ مانیتور و اسپیکرم روی میز هم باید توی یک خط باشن🙊😁
فعلا که سوزنم زیاد روش گیر نمی‌کنه…ایشالا که حاد نشه…😁
اما گذشته از قسمت طنزش، یه چیزی که می‌برتت تو فکر، همین تصاعدی بالا رفتنشه. میشه ازش استنباط کرد که بعضی از فرصت‌ها خیلی زود از دست می‌رن. یا اگه از بین نرن؛ هزینه‌ی استفاده ازشون خیلی رفته بالا.
و تو نمی‌دونی این موقعیتی که پیش روت وجود داره، از جنس فرصت‌های باینریه یا نه. تو فکر می‌کنی این انتخابی که کردی و تصمیماتت رو بر پایه‌ی اون خواهی گرفت، انتخاب درستیه. و فقط زمانه که بهت ثابت میکنه چقدر به انتخاب درست نزدیک بودی.
سندروم باینری از پست به شخص بازدیدکننده واگیر داره ، الان یکم روی من تاثیر داشت باید سریع درمان کنم 😂😂😂
مشکلی نیست، بعد از تایپ دستات رو با الکل بشور 😁